Η νέα στήλη με βιβλία, παλιά ή νέα, που ξεχωρίζω και προτείνω για ανάγνωση τις ξεκούραστες ώρες του σαββατοκύριακου είναι και πάλι εδώ!

Σήμερα προτείνω μία ξεχωριστή μελέτη που μας αφορά όλους και είχα αναφέρει και στο Α’ μέρος βιβλιοπροτάσεων για τις σημαντικές εκδόσεις του 2019.

«Η Δημοσιογραφία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης-Θεσμική Αρχιτεκτονική,Νομοθετική Διαδικασία και η πρόκληση της Ευρωπαϊκής Οπτικής»  των Χρήστου Α.Φραγκονικολόπουλου & Νίκου Παναγιώτου από εκδ.Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Λίγα λόγια από το οπισθόφυλλο:

Τόσο τα ΜΜΕ, όσο και οι δημοσιογράφοι, έχουν αναπτύξει μια σειρά από χαρακτηριστικά που διαμορφώθηκαν στο πλαίσιο του έθνους-κράτους. Το περιεχόμενο και η ατζέντα τους, και οι επαγγελματικές τους πεποιθήσεις, έχουν συγχρονιστεί με τις ταυτότητες και τα συμφέροντα των κρατών τους, τις κουλτούρες και τις πρακτικές λειτουργίες των εθνικών τους πολιτικών και κομματικών συστημάτων και διακυβέρνησης. Το έθνος-κράτος  αποτελεί κύριο σημαίο αναφοράς και τα ΜΜΕ/δημοσιογράφοι παραμένουν εγκλωβισμένα στον μεθοδολογικό εθνικισμό. Πώς θα μπορούσαν, λοιπόν, τα ΜΜΕ να απεγκλωβιστούν από την επιμονή τους στις εθνικές λογικές και αφηγήσεις, να δημιουργήσουν νέους τρόπους καταγραφής, αξιολόγησης και ερμηνείας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, και να καλλιεργήσουν μια ευρύτερη κατανόηση των πολιτικών και κοινωνικών δυναμικών, εντάσεων, συγκρούσεων και προοπτικών που διαμορφώνονται έξω και πέρα από το εθνικό πλαίσιο, αλλά στο υπερεθνικό  ευρωπαϊκό πλαίσιο; Προς αυτή την κατεύθυνση το βιβλίο αυτό έρχεται πρώτον ,να προτείνει τρόπους που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ενίσχυση της ερευνητικής και κριτικής δημοσιογραφίας για την ΕΕ. Δεύτερον, να αναλύσει πώς και γιατί είναι απαραίτητη η υιοθέτηση μιας «ευρωπαϊκής οπτικής», που φωτίζει την πολύπλοκη πολιτική, οικονομική και κοινωνική διασύνδεση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, τις αιτιότητες και επιδράσεις της υπερεθνικής πολιτικής και οικονομικής λειτουργίας της ΕΕ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας θεσμός που λίγοι γνωρίζουν το ρόλο του. Γιατί υπάρχει μια αρνητική εικόνα όταν είναι το μεγαλύτερο πολιτικό επίτευγμα που πραγματοποιήθηκε για την ειρήνη των λαών της Ευρώπης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;

Ξέρουμε τις κατάλληλες πληροφορίες για τη λειτουργία της ή μήπως όχι; Γιατί συμβαίνει αυτό σε μια εποχή που η πληροφορία και η ενημέρωση δεν έχουν κανένα όριο και προσφέρονται με κάθε μέσο;

Τα τελευταία κρίσιμα 10 χρόνια για τη χώρα μας, αλλά και την ΕΕ, ο ρόλος των ΜΜΕ ήταν καθοριστικός τόσο στην ενημέρωση όσο και στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Πώς γίνεται σχεδόν 1.000 ανταποκριτές να εργάζονται στις Βρυξέλλες και να προβάλλονται ελάχιστες και μάλιστα αρνητικές απόψεις για τον θεσμό και το ρόλο του; Μήπως πρέπει να επαναξιολογήσουμε κάποια «δεδομένα»;

Οι καθηγητές Χρήστος Α. Φραγκονικολόπουλος και Νίκος Παναγιώτου παραδίδουν ένα εξαιρετικό πόνημα για το ρόλο της ευρωπαϊκής οπτικής στη Δημοσιογραφία που αξίζει να αναζητηθεί από κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται να μάθει τους μηχανισμούς της. Στόχος οφείλει να είναι η κριτική σκέψη απέναντι τόσο στις πληροφορίες που προσφέρονται όσο και στο πώς αυτές δημιουργούνται.